Komt er een moment dat we met nostalgie terugkijken op de allereerste digitale camera's? Dat we in obscure fotozaakjes zoeken naar de originele Canon G1, 3,3 megapixels omdat die zo'n mooi 'authentiek' retrobeeld oplevert? In dat geval is JW zijn tijd alvast ver vooruit. Op marktplaats duikelde hij een originele G2 (4MP) uit 2001 op. 'Ik vind het leuk om een beetje te sjacheren.' 35 euro betaalde hij ervoor. Met die camera experimenteerde hij met lange sluitertijden en wijd openstaande diafragma's. Met als resultaat een aantal bijzondere beelden met veel bewegingsonscherpte, felle kleuren en steeds een volkomen uitgefikte hemel. We zien de Jaarbeurs Utrecht Marathon op 2e Paasdag. Nieuwe gracht (als ik me goed herinner). Marathonlopers. Vreemd uit elkaar getrokken voorovergebogen schimmen met langwerpige hoofden. Oude Gracht. Een stroom van mensen in een waas van beweging. Evenals een zachte compositie van paarse en gele tulpen. De camera voor de gek houden, dat is de bedoeling. Afwijken van het geijkte perfecte ideaalplaatje.
Twan heeft een aantal mooie foto's gemaakt met zijn iPhone. Soms heb je een periode dat je je camera laat liggen en alleen nog maar met je telefoon lukraak plaatjes schiet. Twan liet een prachtig Alpenlandschap (???) zien. Mooi van compositie, onverwacht goed contrast, zachte, subtiele lichtschakeringen. Met zijn D700 zou het wellicht een scherpere foto zijn geworden, maar deze mag er zeker wezen. Dat geldt ook voor de foto die hij vanuit de trein ter hoogte van Amsterdam Bijlmer maakte.
Pieter heeft in eerste instantie geen foto's bij zich, maar bedenkt zich na het zien van Twans materiaal. Hij tovert op zijn HTC een in zijn onvolmaaktheid prachtige foto tevoorschijn, gemaakt in het Moluks museum van een groep wazige mensenschimmen in vele hemelse kleuren.
De gesprekken waaieren alle kanten uit. Pieter onthult het geheim van de Stradivarius (dat zit hem niet zozeer in de houtsoorten die de beroemde vioolbouwer gebruikte, maar zo leerden we vanavond, in de verf, die bijzondere mineralen bevat, die het hout op een heel speciale wijze laat resoneren. JW mijmert over de heerlijk zoemende klik van die oude Zeiss Ikon camera's (sluitertijd 1/15) waar hij en Willie altijd zo gebiologeerd naar konden luisteren. Pieter legt uit hoe en waarom je de meest geavanceerde camera's om de tuin moet leiden en ook waarom Heineken en Amstel inferieur zijn aan Grolsch en Jupiler. Ik vraag me af waar die hele retrocultus toch vandaan komt. Waarom willen wij reproducties van oude Diana's met gewenste lichtlekken? Waarom zijn we zo lyrisch over de goedkope rommel van vroeger? Foto's gemaakt met die oude camera's hebben op de een of andere manier karakter, zegt Twan. Al vindt hij de foto's gemaakt met de iPhone app van Hipstamatic dat weer net niet hebben. En toch voelt Twan zich ineens een heel goede fotograaf wanneer hij ter plekke met mijn iPhone een paar dromerige old school plaatjes schiet van de bijeenkomst.
Bekijk de afbeeldingen in de bijlage en oordeel zelf!
Jozua
Geen opmerkingen:
Een reactie posten